Soms hoor je mensen zeer stellig feiten verkondigen over kauwen en kauwbehoefte. Maar helaas zijn sommige van deze zogenaamde feiten totaal niet op waarheid gebaseerd. Dus om maar meteen met de deur in huis te vallen, zullen we hier ingaan op de 5 meest voorkomende fabels over kauwbehoefte en gebruik van bijtkettingen.
Fabel 1 – Kauwen en sabbelen doen alleen baby’s
Dit is toch wel de meest voorkomende fabel, die zo niet waar is. Natuurlijk verkennen baby’s de wereld via hun mond. Maar wat we ook vanuit de babyperiode leren is dat bijten, sabbelen en zuigen manieren zijn om onszelf te kalmeren (om te reguleren). Niet zo vreemd dus dat een aantal kinderen en volwassenen deze manier van zelfregulatie nog steeds gebruikt. Kinderen en volwassenen met problemen in de prikkelverwerking weten hoe belangrijk het is om onze zintuigen te regulere. Sommigen reguleren zichzelf door te friemelen en anderen kalmeren zich door te kauwen. Dus als je nog steeds vindt dat “kauwen voor baby’s” is, bedenk dan hoe jammer het is voor al die kinderen en volwassenen die dan geen gebruik zouden mogen maken van deze effectieve zelfregulerende strategieën.
Fabel 2 – Kauwen is een vorm van afleiding
Er zijn mensen die denken dat wanneer je ergens op aan het kauwen bent, je dan niet aan het opletten bent. Het is een veel voorkomende denkwijze van leerkrachten op scholen. Graag willen we dan ook hier benadrukken dat het kauwen juist kinderen helpt om kalm en gefocust te blijven en te concentreren op de schooltaak.
Fabel 3 – Stevige bijtkettingen gaan stuk, dus je moet een erg sterke kauwer zijn
Een vaak gehoorde misvatting is dat wanneer een kind stevige bijtkettingen stuk bijt, het een agressieve kauwer is en geen kauwketting geschikt is. Het stuk bijten van een harde kauwketting, kan ook voorkomen omdat de bijtketting te weinig sensorische input geeft. Je gaat dan ook harder kauwen om de feedback te krijgen, die je nodig hebt, maar het enige wat er gebeurt is dat de ketting beschadigd. Het is dus van belang om te kijken naar een iets zachter model wat meer sensorische input geeft en toch nog stevig genoeg is om niet te breken.
Fabel 4 – Bijtkettingen moeten niet stuk kunnen gaan
Van een bijtketting wordt vaak gedacht dat deze niet stuk kan gaan, immers deze is bedoelt om juist tegemoet te komen aan de kauwbehoefte. Maar helaas is dit geen realistische gedachte. Immers er is niets waar je op kauwt (en wat veilig is voor je gebit) wat uiteindelijk niet kapot zal gaan. Dus ook onze silicone kauwkettingen zijn niet onverwoestbaar. Er zijn kinderen of volwassenen die jaren op een bijtketting kunnen kauwen eer deze beschadigt, maar dat is veelal een uitzondering. Aan de andere kant zijn er ook kinderen en volwassenen die elke 2-3 maanden een nieuwe kauwketting nodig hebben.
Fabel 5 – Kauwen is slecht voor je gebit
Het is te begrijpen waarom mensen denken dat kauwen op een bijtketting slecht kan zijn voor het gebit, maar laten we dit omdraaien en het vanuit een ander perspectief bekijken. Op wat voor dingen werd er gekauwd voordat een kauwketting werd gebruikt? We hebben klanten die op alles kauwen, van kleding, kunststof speelgoed tot stenen. Je moet je hierbij maar eens afvragen wat het kauwen van deze dingen met je gebit doet. We hebben het dan ook nog niet eens over de schadelijke stoffen die je binnenkrijgt door te kauwen op materiaal wat nieet geschikt is (denk aan kleurstoffen, bpa, latex etc). We hebben klanten gehad die ons feedback gaven dat hun tandartsen onze kauwsieraden geweldig vinden.
Tot Slot
Vanuit mijn deskundigheid als orthopedagoog met specialisatie ‘prikkelverwerkingsproblemen’ probeer ik de beeldvorming over ‘kauwbehoefte’ te veranderen. Sowieso de beeldvorming over hoe belangrijk zintuiglijke input kan zijn voor de zelfregulatie. Ik stel het dan ook op prijs wanneer je deze fabels zou kunnen delen met mensen waarvan je denkt dat het kan helpen om de noodzaak van kauwen te begrijpen. En ken jij nog andere fabels over kauwbehoefte? Deel ze gerust met me.
