Het heeft even op zich laten wachten, dat nadenken over de Sint. De herfst deed al vroeg zijn intrede, verdween weer, Halloween begint een rol te spelen. Allerlei factoren waardoor we die goede man nog even konden laten voor wat hij was. Tot het ineens koud werd, een gure wind die door de bomen waait. En ja hoor, daar is hij dan. Bijna. Nog even en hij komt binnen varen. Heel de toestand met alle spanningen die erbij horen.

Ritme

Hoewel ik pas sinds relatief korte tijd met picto’s en ritmes werk, heb ik al wel jaren een pictokaart voor de periode naar december toe. We eten vroeg, om 18:00 wordt er Sinterklaasjournaal gekeken, dan wordt de schoen gezet met bij behorend gezang en dan naar boven en naar bed. Afgelopen jaar werkte het al iets minder, aangezien de bedtijd inmiddels iets later is. Maar wat werkte die structuur. En ja, hier mogen ze elke dag de schoen zetten. Is wel een punt geweest waar ik over na heb gedacht. Ik mocht vroeger thuis elke dag mijn schoen zetten en dan was het iedere keer weer een verrassing of de goede man langs was geweest. Bovendien zeggen we keihard: wie zoet is krijgt lekkers…. Ik krijg dat niet gerijmd met een schoenzetkalender. Mag je kind zijn schoen zetten van die goede man, is hij super vervelend, krijgt hij toch een schoencadeau.

Doet me er trouwens aan denken dat we een zaterdag weg waren en dat dochter #2 heel vervelend werd in de auto. Voor straf thuis meteen naar haar kamer. Had zwarte Piet daar cadeaus en strooigoed neer gelegd. Oh ja… Maar, natuurlijk snap ik ook de andere kant. De rust die het geeft, weten waar je aan toe bent. Geen spanning op dagen dat het niet nodig is. Ik snap het wel. De overweging is dus geweest, overleg met vaders gehad en gelukkig functioneren onze kinderen goed genoeg met elke dag de schoen zetten. Soms hoef je niet aan te passen. Wel zit er een heel protocol aan vast. Over de schoenen gaat een doek, want stel je voor dat één van de dochters eerder beneden is dan de anderen…

Spanning

Wat een drama die hele periode vanaf nu. Eerst de spanning dat het Sinterklaasjournaal bijna gaat beginnen, dan de spanning dat hij bijna in het land is. Dan de spanning dat hij langs komt. Gelukkig doet de Sint onze stad vrijwel altijd de dag na aankomst in Nederland al aan. Vorig jaar hebben we de brief geïntroduceerd. Alle Sinterklaasevenementen waar we aan deelnemen, krijgen een brief. Sint op het werk, sint op de judo, sint op school. Alles wat ze wilde weten, zoals het aantal Pieten dat mee komt, hoe laat en lang hij komt en weet ik veel wat nog meer, mocht ze op de brief schrijven. De brief gaat in de kast, kan aangevuld worden en mag een aantal dagen van te voren in de schoen. De volgende dag had de Sint vaak antwoord gegeven. Verder wordt er niet over gepraat. Bleek ontzettend veel rust te geven. Ze hoefde ze er niet elke dag over te praten en na te denken.

Aangezien dochters #1 en #2  al jaren surprises maken, betrekken we dochter #3 er ook al in. Je mag de Sint helpen door voor elkaar grapcadeautjes te maken. En dan doe je er iets leuks in. Zo knutselt zij dus al een paar jaar een surprise voor oma. Met gedicht. Wordt oma blij van. Zo hoeven we niet zo geheimzinnig te doen. Scheelt weer spanning. Het is voor ons het laatste jaar dat we mee doen aan al die evenementen. Volgend jaar zijn ze er te groot voor. Gaan we het een andere invulling geven. Bedenk me nu dat dat vast weer andere spanningen gaat geven. Maar dat zien we dan wel.

Cadeautips

Wat een zooi hebben we inmiddels in huis, wat kunnen ze er nog bij vragen. Wat is speelgoed waar ze echt iets aan hebben, waar gaan ze echt mee spelen. Ik kwam leuke tips op de website van Educadora tegen. Hier staan leuke cadeaus bij, speelgoed waar ze echt iets van leren of waar ze hun prikkels in kwijt kunnen. Ik heb niet zo veel tijd meer om te snuffelen in winkels, ik heb er geen zin meer in om een dag door de stad te zwerven. Maar online snuffelen kan lekker tussendoor. Even op de tablet of met een kop koffie tussen wat andere dingen door. Ik ben geen voorstander van al dat speelgoed dat alles kan, of dingen kan die ze ook kunnen zonder dat attribuut. Multifunctioneel speelgoed dat uit zichzelf speelt en dus de fantasie van onze dochters nog minder stimuleert. Inmiddels begrijpen alle Pieten die de zak vullen wat ik bedoel, en is de voorraad onzin de afgelopen jaren al minder geworden. Misschien komt het omdat onze dochters gewoon lekker functioneel denken en doen en niet zo veel fantasiespel spelen.

Dus ook dit jaar weer met die goede man in overleg om een mooi evenwicht te vinden tussen speelgoed waar mijn dochters echt iets mee doen en lekker functioneel goed. Laat de boot maar binnenvaren, ik ben er klaar voor.

Lees ook de eerdere blogs van Lilian

• Kinderdisco