Zo vlak voor de jaarwisseling werd het tijd om mijn “sensorische bakje” voor de kinderen weer eens onder de loep te nemen.
Een bakje dat vorige jaren veel uitkomst bood bij het omgaan met de luidruchtige jaarwisseling. Ik heb drie kinderen die zowel onderprikkeld als overprikkeld functioneren en de bak gaf een hoop rust.
Mijn zoon gaf daarbij op de valreep aan dat zijn gehoorbeschermer aan vervanging toe was dus was het een dubbel mooi excuus om weer eens lekker door de webwinkel van Educadora heen te scrollen.
Al gauw kwam ik uit bij het uitgebreide assortiment van rustgevende zandlopers (ook liquid timers genoemd). Dat zag er heel erg aantrekkelijk uit zeg!
-> Lees hier meer over visueel speelgoed
Ik kon me als moeder goed voorstellen hoe zo’n druppelbaan heel intrigerend kan werken. Ik heb er dus twee in de winkelmand gedaan. De Visuele druppelbaan (zwart groen) en de zig-zag druppelbaan roze.
Na de supersnelle levering van de winkel hadden we de spullen op oudjaarsdag in huis. Prima op tijd dus om de sensorische bak aan te vullen en de kinderen te verrassen met nieuwe items.
De druppelbanen vielen meteen erg in de smaak. De roze bij mijn dochters en de zwart groene bij mijn zoon. Ze hebben de bak niet meteen gevonden maar zijn, na uitpakken, meteen uitvoerig getest. Ik schrijf hieronder de bevindingen met de zwart-groen variant omdat de roze een “zig-zag” vorm heeft en de ervaring daarmee net anders was.
Het principe is vrij simpel, een met vocht gevulde cilinder waarin enkele luchtbellen ruimte laten voor beweging. Daarin een andere gekleurde vloeistof die druppelsgewijs door de heldere vloeistof heen een cirkelende baan naar beneden volgt. Maar het effect is heerlijk kalmerend.
Op de een of andere manier blijft het intrigeren hoe de druppels zich, eerst groot en snel en dan steeds kleiner en langzamer, vormen en over de baan verplaatsen. Keer op keer werd de baan omgedraaid om het spektakel nog eens te bekijken. En mijn zoon van 10 riep na een poosje uit: “He, zitten we nu gewoon al 45 minuten naar die loper te kijken!” Er was voor zijn gevoel “ineens” heel veel tijd voorbij.
Op de avond zelf heeft de druppelbaan veel afleiding en rust geboden in combinatie met de gehoorbescherming (daaronder oortjes met leuke muziek) tegen de knallen. Alle drie de boenders gaven aan dat het zo lekker was om naar de belletjes te staren.
Mijn vriendin, bij wie we op visite waren, gaf ook aan dat ze het “zo’n geinig ding” vond. “Op de een of andere manier moet je wel blijven kijken” was haar oordeel.
Nu het nieuwe jaar begonnen is staat de druppelbaan nog prominent in de woonkamer. Regelmatig wordt de cilinder even omgedraaid om de druppels te zien lopen. De kinderen geven aan er even een lekker rust momentje bij te hebben. En ik? Ik ga eens kijken of ik de druppelbaan ook kan inzetten als er een van de 3 eens helemaal overprikkeld boos uit school komt. Ik gok dat een goed gesprek prima mogelijk is als je eerst de druppels hebt laten rollen en een afkoel moment hebt gehad 😉