Onze derde dochter Noor is geboren met een zeldzame genetische mutatie op haar 9e chromosoom, het syndroom van Kleefstra. Dit betekent dat ze meervoudig beperkt is, met alle uitdagingen van dien. Een van de kenmerken van dit syndroom is night terrors. Veel kinderen lijken de grootste moeite te hebben met in slaap vallen, maar ook vooral doorslapen. Onze Noor lijkt daar vooralsnog minder moeite mee te hebben. Misschien dat het komt doordat ze onder een verzwaringsdeken slaapt?
Ik geloof oprecht dat de verzwaringsdeken haar een gevoel van geborgenheid geeft en ze daardoor goed en diep in slaap valt. Het helpt de prikkels weg te nemen. Haar therapeuten en ik vonden dat voor overdag eigenlijk ook wel een goed idee. Soms lijkt ze dan net wat te overprikkeld te zijn en dat ze niet meer weet wat ze met zichzelf aan moet. Een momentje rust onder de verzwaringsdeken zou dan uitkomst kunnen bieden.
In plaats van het dekentje, gebruiken we tegenwoordig Manimo de hond. Gewoon een verzwaringsdeken, maar dan in knuffelvorm! Super praktisch voor onderweg of thuis op de bank of zelfs naar school. Het oogt net wat vriendelijker dan een deken en kan gelijk als vriendje fungeren. Heel fijn dat iemand bedacht heeft dat geborgenheid ook gewoon in een dierenvorm kan komen. Noor heeft in ieder geval haar rust gevonden in en bij Manimo de hond.
Dit is een gastblog geschreven door Miriam van MeervanMir. Lees hier het hele blog over het gebruik van verzwaring.